صبح امروز، چندین تن از ماموران زندان خوی بدون ارائه هیچ گونه دلیل مشخصی اقدام به بازرسی وسائل زندانی سیاسی کرد محکوم به حبس ابد، زینب جلالیان، کرده و کلیه وسائل شخصی وی از جمله پتو، لباس‌های شخصی، کتاب و دسته‌نوشته‌هایش را ضبط کرده‌اند.
یک منبع مطلع در گفتگو با شبکه حقوق بشر کردستان اظهار داشت که صبح امروز ۷ آ‌ذرماه، چتد تن از ماموران زندان خوی به بند زنان زندان خوی مراجعه کرده و اقدام به بازرسی تخت زینب جلالیان کرده و کلیه وسائل شخصی نامبرده شامل پتو، لباس‌، کتاب و دست‌نوشته هایش را ضبط کرده‌اند. بعد از این اقدام، نیروهای بازرسی با دادن چند پتوی زندان به وی اعلام کرده‌اند که تا اطلاع ثانوی غیر از لباس‌هایی که بر تن دارد حق نگهداری هیچ وسیله دیگری را ندارد.
به گفته این منبع، این اقدام با اعتراض زینب جلالیان و دیگر زنان زندانی هم بندی وی که تاکنون شاهد چنین اقدامی در این زندان نبوده‌اند، مواجه شده است. بعد از اعتراض زینب جلالیان و دیگر هم بندی هایش، نیروهای بازرسی دلیل این اقدام خود را اجرای دستورات مراجع بالا ذکر کرده‌اند.
این منبع در ادامه اظهار داشت که روز دوشنبه ۵ آ‌ذرماه نیز، خانواده زینب جلالیان که جهت ملاقات با وی به زندان مرکزی خوی مراجعه کرده بودند مورد بازجویی قرار گرفته و برای چندین ساعت، ملاقات زینب و خانواده‌اش را در سالن ملاقات به تعویق انداخته بودند.
گفتنی است طی چند ماه گذشته با نظارت وزارت اطلاعات، فشار بر این زندانی سیاسی افزایش پیدا کرده است. روز ۸ مردادماه سال جاری نیز به دنبال انتشار خبر اعتصاب غذای ۳ روزه زینب جلالیان و ۹ زندانی دیگر که در اعتراض به قطع ملاقات و امکانات اولیه زندان صورت گرفته بود، یکی از سایت‌های وابسته به وزارت اطلاعات با انتشار گفتگو با شخصی که خود را وکیل زینب جلالیان معرفی کرده بود، خبر اعتصاب وی را تکذیب کرده بود. این زندانی سیاسی بعدا در گفتگو با شبکه حقوق بشر کردستان وجود چنین فردی را به عنوان وکیلش تکذیب کرده بود. پیگیرهای شبکه حقوق بشر کردستان نیز مشخص کرد که چنین فردی به هیچ وجه وجود خارجی نداشته است.
پیشتر نیز وزارات اطلاعات با جعل چندین نامه پزشکی با نام بهداری زندان و انتشار آن در یک مستند در شبکه پرس تی وی از اعزام زینب جلالیان به بیمارستان و رسیدگی پزشکی به وضعیت این زندانی سیاسی خبر داده بود که بعدها چنین ادعایی نیز از سوی زینب جلالیان تکذیب شد.
زینب جلالیان، متولد ۱۳۶۱ و اهل روستای «دیم قشلاق» از توابع شهرستان ماکو است که در اسفندماه سال ۸۶ توسط نیروهای اداره اطلاعات کرمانشاه بازداشت شد. وی حدود یک ماه در بازداشتگاه ستاد خبری اداره‌ اطلاعات کرمانشاه به اتهام عضویت در «پژاک» تحت شکنجه های جسمی و روحی شدید مورد بازجویی قرار گرفت.
نامبرده بعدا به کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه منتقل شد اما بازجویان اداره اطلاعات همواره وی را از زندان به بازداشتگاه امنیتی منتقل کرده و مورد بازجویی قرار می‌دادند. وی در تاریخ ۱۳ آذرماه سال ۸۷، در شعبه یک دادگاه انقلاب کرمانشاه به ریاست قاضی مرادی به اتهام عضویت در پژاک و اقدام مسلحانه علیه جمهوری اسلامی ایران به اعدام محکوم شد. بعد از اعتراض به این حکم، پرونده به شعبه ۴ دادگاه تجدید نظر استان کرمانشاه ارجاع داده شده و حکم عینا تایید شد و در نهایت، در زمستان سال ۸۸ حکم صادره به تائید دیوان عالی کشور رسید.
این زندانی سیاسی در اسفند ۸۸ از زندان کرمانشاه به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. در پاسخ به علت این انتقال، مسئولین زندان اظهار می‌کنند که تنها راه رهایی وی از حکم صادره انجام مصاحبه تلویزیونی است. بعد از پنج ماه نگهداری در بند ۲۰۹ زندان اوین و با عدم پذیرش چنین پیشنهادی، زینب جلالیان مجددا به زندان دیزل‌آباد کرمانشاه منتقل شد.
در نهایت، حکم اعدام این زندانی سیاسی در آبان ماه سال ۹۰، با عفو رهبر جمهوری اسلامی ایران از اعدام به حبس ابد کاهش یافت. بعدها نیز در آذرماه سال ۹۳ با موافقت دادستانی و اداره اطلاعات، نامبرده از کرمانشاه به زندان خوی انتقال یافت. نامبرده از بهمن‌ ماه سال ۱۳۹۵ در اعتراض به محرومیت از دسترسی به امکانات درمانی، در اعتصاب دارو به سر می‌برد.