یک منبع آگاه به وضعیت زندانی سیاسی کُرد، زینب جلالیان در گفتگو با شبکه حقوق بشر کُردستان از مخالقت دادستانی شهر خوی با درخواست معالجه ایشان در بیمارستان خارج از زندان خبر داد.
به گفته‌ی این منبع،« زینب جلالیان چندین سال است از بیماری ناخنک چشم و بیماری روده رنج می‌برد و بعد از انتقال او نیز به زندان خوی به دلیل نبوده امکانات کافی در بهداری زندان که تنها کار آنها تجویز مسکن است، درخواست اعزام به بیمارستان خارج از زندان کرده است ولی هر بار با مخالفت دادستان مواجه شده است. مسئولین زندان نیز به این زندانی اعلام کرده که با درک وضعیت سلامتی او، آنها هم خواستار اعزامش به بیمارستان هستند ولی به دلیل وضعیت حساس پرونده‌اش تنها با دستور دادستان اینکار صورت میگیرد.»
این منبع در خصوص وضعیت نگهداری زینب در زندان خوی گفت: «وضعیت زندان خوی نسبت به کانون اصلاح و تزبیت کرمانشاه برای زینب بهتر است و به دلیل نزدیکی با محل سکونت اعضای خانواده‌اش در شهر ماکو، هر هفته روزهای چهارشنبه با خانواده‌اش ملاقات حضوری دارد. ولی به دلیل نبود بند زندانیان سیاسی وی در اتافی کوچک به همراه زندانیان زن جرایم قتل و مواد مخدر نگهداری می‌شود. همچنین حفاظت زندان به صورت مستمر اتاق وی را مورد بازرسی قرار داده و ملاقات و تماسهایش نیز تحت نظر این نهاد امنیتی در زندان می‌باشد.»
زینب جلالیان زندانی سیاسی کُرد، متولد ۱۳۶۱ روستای دیم قشلاق از توابع شهر ماکو در اسفندماه سال ۸۶ توسط نیروهای اداره اطلاعات کرمانشاه بازداشت شد. وی حدود یک ماه در بازداشتگاه ستاد خبری اداره‌ی اطلاعات کرمانشاه مشهور به میدان نفت به اتهام عضویت در پژاک مورد بازجویی قرار گرفته و بازجویان برای گرفتن اعتراف بارها او را تحت شکنجه قرار دادند. ماموران امنیتی بعدا او را به کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه متتقل کردند اما همچنان به صورت مستمر بازجویان اداره اطلاعاتی وی را از زندان به بازداشتگاه امنیتی منتقل کرده و مورد بازجویی قرار می‌دادند.
در ۱۳ آذرماه سال ۱۳۸۷ او در شعبه یک دادگاه انقلاب کرمانشاه به ریاست قاضی مرادی به اتهام « اقدام مسلحانه علیه جمهوری اسلامی ایران و عضویت در پژاک » به اعدام محکوم شد. بعد از اعتراض وکیل وی به حکم صادره شعبه ۴ دادگاه تجدیدنظر استان کرمانشاه حکم را عینا تایید کرد و زمستان سال ۸۸ نیز این حکم توسط دیوان عالی کشور تایید شد.
این زندانی در اسفند ۸۸ به دلایل نامشخص از زندان کرمانشاه به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد و مسئولین وزارت اطلاعات به وی اعلام کرده که دستور اجرای حکم اعدام وی صادر شده و تنها با انجام مصاحبه تلوزیونی است که اجرای حکم متوقف خواهد شد. بعد از ۵ ماه نگهداری در بند ۲۰۹ زندان اوین مجددا وی به زندان دیزل‌آباد کرمانشاه منتقل شد.
حکم اعدام این زندانی سیاسی در آبانماه سال ۹۰ با عفو رهبر جمهوری اسلامی مورد تخفیف و به حبس ابد تبدیل شد. در آذرماه سال ۹۳ دادستانی و اداره اطلاعات با انتقال او به زندان خوی موافقت کرده و او به زندان خوی منتقل شد. در مدت این ۷ سل حبس این زندانی سیاسی از حق مرخصی و درمان بیماریهای که در اثر شکنجه و نگهداری در زندان با آن مواجه شده است، محروم بوده است.
