شبکه حقوق بشر کردستان، ۱۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸: محمود صالحی، فعال سرشناس کارگری کُرد با انتشار گزارشی در صفحه فیس بوک خود از برگزاری روز جهانی کارگر در سایه تهدید و فشار نیروهای امنیتی در شهر سقز خبر داده است.
این گزارش را در ادامه بخوانید:
صدها نفر مامور لباس شخصی محل برگزاری مراسم روز جهانی کارگر واقع درخیابان فخر رازی (چمی ولی خان) را به محاصره خود درآورده بودند تا مانع برگزاری مراسم روز جهانی کارگر شوند. اما کارگران بدون توجه به ماموران وارد میدان شده و مراسم را در میان کارگران ساختمانی برگزار کردند.
چند سالی است، کارگران شهرستان سقز در میدان کارگران ساختمانی مراسم روز جهانی کارگر برگزار می‌کنند. امسال نیز همچون سالهای گذشته قرار بود مراسم در همان محل برگزار گردد. مسئولان دولتی و تعدادی از اعضای هیئت مدیره انجمن صنفی کارگران ساختمانی قبل از ما به محل مورد نظر مراجعه می‌کنند . این افراد از کارگران حاضر در میدان دعوت کرده بودند تا جهت برگزاری مراسم روز جهانی کارگر به سالن ارشاد اسلامی که توسط دولت برگزار می شود، مراجعه کنند. در میان کارگران چند قطعه عکس سلفی می‌گیرند. مسئولان همچون گذشته وعده های سر خرمن به کارگران داده بودند که در آینده کارخانجات جدید در سقز تاسیس خواهد شد و..

وقتی مسئولان با بی محلی کارگران مواجه می‌شوند و به خاطر اینکه صدای کارگران بلند نشود، سریعا” محل مورد نظر را ترک می‌کنند. از سوی دیگر چند نفر از اعضای هیئت مدیره انجمن صنفی کارگران ساختمانی با تعدادی از کارگران فعال هماهنگی می‌کنند که همراه آنان به میدان کارگران ساختمانی جهت برگزاری مراسم روز جهانی کارگر مراجعه کنند. اما کارگران فعال آن صنف، وقتی به دفتر انجمن مراجعه می کنند متوجه شدند که آن افراد همراه با مسئولان فرمانداری، اداره کار و سازمان تامین اجتماعی خلاف وعده یعنی یک ساعت زود تر به میان کارگران رفته و چند قطعه عکس سلفی گرفته‌اند. یعنی جا تر و بچه نیست. مسئولان دولتی همراه با چند نفر از اعضای هیئت مدیره انجمن صنفی کارگران ساختمانی برای اینکه مراسم روز کارگر را لوس کنند و مراسم ها ی مستقل و بدون حضور مسئولان دولتی را کم رنگ کنند، به میان کارگران ساختمانی مراجعه کرده بودند.
اما ما جمعی از کارگران ساعت هفت و ۴۰ دقیقه صبح به محل مراسم رسیدیم. صدها نفر مامور لباس شخصی تمام ورودی های میدان کارگران ساختمانی را به کنترل خود در آورده بودند. ماموران ابتدا شروع کردند به فیلم برداری و عکس گرفتن از ما کارگران ، که مورد اعتراض شدید ما قرار گرفتند. من ( محمود صالحی ) همراه با کارگران به طرف ماموران رفته و اعتراض کردیم که چرا از ما عکس می گیرید و سخنان خود را به شرح زیر شروع کردم که این خلاصه ای از سخنانم است.
کارگران مردم محروم جامعه ، امروز روز جهانی کارگر است و ما می خواهیم به این مناسبت مراسم برگزار کنیم. اما ماموران ما را محاصره کرده اند و در قاموس آنان ما جنایتکار هستیم. ما جنایتکار نیستیم ما کارگریم و به وضع موجود معترض هستیم.
نیروی انتظامی ولباس شخصی‌ها:
شما ها ما را می شناسید ؛ می دانید ما کی هستیم؟ ما کارگران با خون خود در خیابان‌های امریکا هشت ساعت کار را برای شما به ارمغان آوردیم. شما خیابانی را در جهان نمی‌بیدنید که با خون ما کارگران رنگین نشده باشد. شما اگر امروز هشت ساعت کار می کنید.هم طبقه های ما، برای تحمیل هشت ساعت کار به سرمایه داران و دولت حامی آنان مبارزه کردند. پس ما جنایتکار نیستیم؟ بجای محاصره و تهدید ما ، چرا به سراغ افرادی که در این جامعه هیچ کاری نمی کنند ولی تمام امکانات جامعه در اختیار دارند ، نمی روید؟ بیاید از این کارگران که هر روز برای سیر کردن شکم زن و بچه هایشان ساعت‌ها در این مکان به انتظار کار نشسته‌اند، نظر سنجی کنیم و یا آنان را به آزمایشگاه ببریم و تک تک آنان را معاینه نمایم، ببینیم ۶ ماه یا بیشتر یک کالری پروتئین گوشت به بدن آنان رفته است.؟ آیا به نظر شما ها کارگری که کار نداشته باشد ؛ کارگری که بیکار است می تواند در این شرایط سخت زندگی کند؟ شما ها که امروز ما را محاصره و ما را تهدید می کنید که حرف نزنیم ، خود تان زندگی خوبی دارید؟ من مطمئن هستم جواب شما به این سئوال من منفی است. چون شما ها نیز زندگی سختی را سپری می کنید. شما ماموران چرا به دنبال آنان نمی روید و آنان را بازداشت نمی کنید که در ماه مبلغ کلانی از دسترنج ما تحت عنوان حقوق نجومی دریافت می کنند؟.
ماموران فشار بیشتری آوردند و نمی گذاشتند من صحبت هایم را به پایان برسانم. مرا مرتب هول می دادند تا محل را ترک کنم. اما هر بار مورد اعتراض کارگران قرار می گرفتند. چند نفر از ماموران از من خواهش کردند که دیگر صحبت نکنم و من ایستاده بودم که نجیبه صالح زاده شروع کرد به صحبت کردن.
نجیبه صالح زاده : امروز روز جهانی کارگر است و قرار بود مسئولان انجمن و مسئولان دولتی به این محل مراجعه کنند و برای شما کارگران صحبت کنند. آن مسئولان کجا هستند؛ که برای شما کارگران روشن کنند که چرا هر ماه ۵۰ هزار تومان پول اضافه بعنوان بیمه سهم بیمه شده از شما کارگران دریافت می‌کنند.؟ با توجه به اینکه شما کارگران در ماه نمی توانید یک روز کار پیدا کنید. چرا باید سازمان تامین اجتماعی از شما کارگران پول اضافه دریافت کنند؟ شما کارگران چرا اجازه می‌دهید که تعدادی مسئول پشت درهای بسته برای شما ها تصمیم گیری کنند؟ وقتی نجیبه صالح زاده صحبت می کرد ماموران او را تهدید می کردند که اگر به صحبت هایش ادامه دهد، بازداشت خواهد شد. من دستهایم را بالا بردم و اعلام کردم که ” بیاید ما را بازداشت کنید ؛ زندان و مرگ از این زندگی بهتر است.” در این اثناء ده ها کارگر به تهدید های ماموران اعتراض کردند و هر کدام از کارگران به شکلی اعتراض خودشان را اعلام نمودند.
ماموران مرتب از ما درخواست می کردند که محل را ترک و دیگر مراسم را تمام کنیم. من یک بار دیگر به میان کارگران رفتم و گفتم. کارگران امروز روز ماست، من می دانم که شرایط مالی شماها در چه وضعیتی است. اما بیاید امروز به خاطر اینکه دشمنان طبقه کارگر شاد نباشد همگی بخندیم و فریاد کنیم که ما ایستاده‌ایم و در مقابل قانون‌های ضد کارگری شما سرمایه داران سر تعظیم فرود نمی آوریم. زنده باد طبقه کارگر.
همه کارگران با دست زدن صحبت های مرا تائید کردند.
به این ترتیب مراسم روز جهانی کارگر تمام و همگی کارگران بدون هیچ گونه خشونت فیزیکی محل مراسم را ترک کردیم. ماموران نیز تا از آن محل دور شدیم ما را همراهی کردند.
در پایان از همه شرکت کنندگان در این مراسم با توجه به فشارهای امنیتی و حضور گسترده نیروهای مسلح در این مراسم شرکت کردند نهایت تشکر و از همه قدردانی می کنیم.
ضمنا” در آینده مشروح گزارش این مراسم به سمع و نظر کارگران خواهد رسید.
محمود صالحی