یک منبع آگاه به پرونده سامان نسیم به شبکه حقوق بشر کُردستان گفت: « روز چهارشنبه ۷ بهمن ماه بعد از ۸ ماه از موافقت با درخواست اعاده دادرسی از سوی دیوان عالی کشور در خصوص پرونده سامان نسیم زندانی سیاسی کُرد، او به شعبه ۱۲ دادگاه عمومی ارومیه منتقل شده و قاضی اعلام کرده که باید او جهت برسی ادعای مطرح شده در پرونده مبنی بر نوجوان بودنش در زمان بازداشت به پزشکی قانونی منتقل شود و باید پزشکی قانونی نظر خود را در این باره رسما به دادگاه اعلام کند.در این جلسه وکیل و خانواده سامان نیز حضور داشته‌اند.»
به گفته‌ی این منبع، « در طی چند ماه گذشته یک بار سامان نسیم از زندان ارومیه به پزشکی قانونی ارومیه منتقل شده و در آنجا فقط در خصوص سنش از وی سوال کردند. اما تاکنون پزشکی قانونی شهر ارومیه نظر کارشناسی خود را برای دادگاه ارسال نکرده است و دوباره دادگاه از پزشکی قانونی خواسته است که ۵ پزشک معتمد آنان برسی بکنند که آیا سامان در زمان بازداشت حرمت جرم را درک کرده است یا نه ؟!»
سامان نسیم متولد ۲۹ شهریورماه سال ۷۲ شهر مریوان در ۲۷ تیرماه سال ۹۰ توسط نیروهای سپاه پاسداران در مرز سردشت بازداشت شد. این زندانی سیاسی در بهمن ماه سال ۹۳ با انتشار یک نامه سرگشاده در خصوص وضعیتش در زمان بازداشت و شکنجه‌ها در بازداشتگاه امنیتی شهر ارومیه می‌گوید « این آغازی بود برای ۹۷ روز شکنجه و عذاب. در تمام مدتی که در بازداشت بودم به هر شیوه و با هر وسیله ای شکنجه گردیدم. روزهای ابتدایی میزان شکنجه ها به حدی بود که توان راه رفتن نداشتم. تمام اعضای بدنم سیاه و کبود شده بود.برای ساعتها از دست ها و پاهایم آویزانم کردند.در تمام مدت زمان بازداشت بازجویی و شکنجه چشم بندی بر روی چشمانم بود که امکان رویت ماموران شکنجه و بازجو برایم میسر نبود. تمام روشهای غیر انسانی و غیرقانونی را برای گرفتن اعتراف از من بکار گرفته شد.بارها به من گفتند که اعضای خانواده ات شامل پدر و مادر و برادر را دستگیر کرده اند، به من می گفتند که تو را هم مانند رفقایت با لودر خاک می کنیم.می گفتند همینجا می کشیمت و روی قبرت بتون می ریزیم!»
این زندانی سیاسی درباره صدور حکم اعدام شدر نامه‌اش چنین می‌گوید « در یک نوبت دادگاهی شدم که تغییری در سناریو یاز پیش تعیین شده نداشت. بعد از ابلاغ حکم در تاریخ ۲۸/۱۱/۹۱ ار مهاباد با تدابیر شدید امنیتی با توهین و بدرفتاری ماموران بدرقه به زندان مرکزی ارومیه منتقل شدم و حکم اعدام صادر شده از سوی دادگاه انقلاب مهاباد نیز بعد از دو سال از سوی دیوان عالی کشور تایید گردید. نتیجه درخواست اعاده دادرسی اینجانب هنوز نامعلوم می باشد و به دلیل قطعی بودن حکم هر لحظه اجرای حکم من وجود دارد.»
آذرماه سال ۹۲ بعد از قطعی شدن حکم در شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور پرونده جهت اجرای حکم به اجرای احکام زندان ارسال شد و نهایتا به وکیل اعلام شد که در تاریخ ۳۰ بهمن‌ماه سال ۹۳ حکم اعدام اجرا خواهد شد.
روز چهار شنبه ۲۹ بهمن ماه سال گذشته سامان به همراه پنج زندانی سیاسی دیگر محکوم به اعدام به نامهای سیروان نژاوی، ابراهیم عیسی‌پور، یونس آقایان، علی و حبیب افشاری از بندهای خویش به بخش اعزام زندان مرکزی ارومیه منتقل شدند و در آنجا هر ۶ زندانی به صورت گروه دو نفره از هم جدا شده و توسط کاروان ماموران وزارت اطلاعات علی و حبیب افشاری به زندان قزوین، سامان نسیم و یونس آقایان به زندان زنجان و سیروان نژاوی و ابراهیم عیسی‌پور به زندان مرکزی تبریز منتقل شدند.
سامان نسیم و یونس آقایان به مدت یک هفته در یک سلول عمومی در قرنطیه زندان زنجان نگهداری شده و بعدا به سلولهای انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات زنجان منتقل شدند. هر دو زندانی به مدت ۱۲۰ روز بدون حق ملاقات و تماس با خانواده در سلول نگهداری شده بودند. در این مدت ماموران امنیتی اعلام کرده هر لحظه احتمال اجرای حکم آنها وجود دارد و تحمل این شرایط سخت سبب شده بود که سامان نسیم خود درخواست اجرای سریع حکمش بکند تا از این وضعیت که به مانند کابوس برایش بوده است، رهایی یابد.
بعد از این چهار ماه دوباره به زندان زنجان منتقل شده و اینبار به بند عمومی داخل زندان منتقل شدند. روز ۲۰ تیرماه بعد از نزیک ۵ ماه بی‌خبری مطلق این زندانی با خانواده خویش تماس تلفنی گرفت و از نگهداری خویش در زندان زنجان خبر داد. بعدا در ۲۸ شهریورماه این زندانی سیاسی از زندان مرکزی زنجان مجددا به زندان مرکزی ارومیه منتقل شد.
جهت یادآوری فایل صوتی نامه سامان نسیم باز نشر می‌شود.
