زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد محکوم به حبس ابد بار دیگر به دستور وزارت اطلاعات از ملاقات هفتگی محروم شد و مسئولين زندان خوي همچنين در دسترسي نامبرده به امكانات پزشكي لازم كارشكني مي كنند.
یک منبع مطلع به وضعیت این زندانی سیاسی به شبکه حقوق بشر کردستان گفت: روز دوشنبه ۳ دیماه، مسئولین زندان خوی به این زندانی سیاسی اعلام کرده‌اند که نامبرده به دستور وزارت اطلاعات تا اطلاع ثانوی از حق ملاقات هفتگی با خانواده‌اش محروم خواهد بود.
این منبع همچنين در مورد كارشكني مسئوليت زندان در دسترسي نامبرده به امكانات پزشكي در ادامه اظهار داشت كه هفته گذشته در حالي كه زینب جلالیان به دلیل درد شدید کلیه به بهداری زندان منتقل شده بود و پزشکان بهداری به دلیل عدم وجود امکانات انجام سونوگرافی خواستار اعزام این زندانی سیاسی به بیمارستان خارج از زندان جهت انجام آزمایش و ویزیت توسط پزشک متخصص شده بودند اما مسئولین زندان تاکنون با اعزام وي موافقت نکرده‌اند.
اعمال فشار بر این زندانی سیاسی طی دو ماه گذشته وارد فاز جدیدي شده است و بعد از بازداشت وكيل نامبرده، امیر سالار داوودي، مسئولین زندان بدون ارائه هيچ دلیل خاصي اقدام به ضبط کلیه وسایل شخصی وي شامل لباس، پتو، دست نوشته و کتابهایش کرده اند.
این زندانی سیاسی از بهمن سال ۹۵ در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی و همچنين جعل مدارک پزشکی دال بر رسيدگي لازم به وضعيت سلامتي نامبرده از سوی وزارت اطلاعات و انتشار آنها در شبکه پرس تی وی، اقدام به اعتصاب دارو کرده است و اين اعتصاب همچنان ادامه دارد.
زینب جلالیان، متولد ۱۳۶۱ و اهل روستای «دیم قشلاق» از توابع شهرستان ماکو است که در اسفندماه سال ۸۶ توسط نیروهای اداره اطلاعات کرمانشاه بازداشت شد. وی حدود یک ماه در بازداشتگاه ستاد خبری اداره‌ اطلاعات کرمانشاه به اتهام عضویت در «پژاک» تحت شکنجه های جسمی و روحی شدید مورد بازجویی قرار گرفت.
نامبرده بعدا به کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه منتقل شد اما بازجویان اداره اطلاعات همواره وی را از زندان به بازداشتگاه امنیتی منتقل کرده و مورد بازجویی قرار می‌دادند. وی در تاریخ ۱۳ آذرماه سال ۸۷، در شعبه یک دادگاه انقلاب کرمانشاه به ریاست قاضی مرادی به اتهام عضویت در پژاک و اقدام مسلحانه علیه جمهوری اسلامی ایران به اعدام محکوم شد. بعد از اعتراض به این حکم، پرونده به شعبه ۴ دادگاه تجدید نظر استان کرمانشاه ارجاع داده شده و حکم عینا تایید شد و در نهایت، در زمستان سال ۸۸ حکم صادره به تائید دیوان عالی کشور رسید.
این زندانی سیاسی در اسفند ۸۸ از زندان کرمانشاه به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. در پاسخ به علت این انتقال، مسئولین زندان اظهار می‌کنند که تنها راه رهایی وی از حکم صادره انجام مصاحبه تلویزیونی است. بعد از پنج ماه نگهداری در بند ۲۰۹ زندان اوین و با عدم پذیرش چنین پیشنهادی، زینب جلالیان مجددا به زندان دیزل‌آباد کرمانشاه منتقل شد.
در نهایت، حکم اعدام این زندانی سیاسی در آبان ماه سال ۹۰، با عفو رهبر جمهوری اسلامی ایران از اعدام به حبس ابد کاهش یافت. بعدها نیز در آذرماه سال ۹۳ با موافقت دادستانی و اداره اطلاعات، نامبرده از کرمانشاه به زندان خوی انتقال یافت. نامبرده از بهمن‌ ماه سال ۱۳۹۵ در اعتراض به محرومیت از دسترسی به امکانات درمانی، در اعتصاب دارو به سر می‌برد.