شعبه ۳ دادگاه انقلاب ارومیه با درخواست آزادی مشروط عثمان مصطفی پور، قدیمی‌ترین زندانی سیاسی کُرد که از سال ۱۳۷۰ در زندان به سر می‌برد، مخالفت کرد. این در حالی است که دادستانی ارومیه پيشتر از موافقت با این درخواست خبر داده بود.

شبکه حقوق بشر کردستان مطلع شده است که هفته گذشته دادستان ارومیه از موافقت با درخواست آزادی مشروط این زندانی سیاسی کُرد خبر داده بود و آزادی قطعی نامبرده را مشروط به موافقت شعبه صادر کننده حکم ذكر كرده بود.
با اين حال، بعد از ارسال درخواست دادستانی جهت آزادی مشروط این زندانی سياسي، شعبه ۳ دادگاه انقلاب ارومیه با این درخواست مخالفت کرد.

این زندانی سیاسی در حالي که در ۲۸مین سال از دوران حبس خود را سپري مي كند تاكنون از حق مرخصی و آزدای محروم بوده است.

عثمان مصطفی پور، متولد ۱۳۴۶، اهل پیرانشهر در ۲۳ تیرماه ۱۳۷۰ بعد از بروز درگیری میان تعدادی از پیشمرگه‌های حزب دمکرات کردستان ایران با نیروهای سپاه پاسداران در دره آسن گران در منطقه ترگور ارومیه به همراه دو عضو دیگر این حزب به نام‌های ملا جاسم دلنشین و ایوب جهانگیری بازداشت شد.

نامبرده به همراه دو فرد بازداشت شده ديگر به مدت ۶ ماه در بازداشتگاه‌های اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات ارومیه تحت بازجویی و شکنجه‌های شدید جسمی و روحی قرار گرفت. در تاريخ ۱۸ دی ماه همان سال و بعد از اتمام بازجویي ها، هر سه نفر به قرنطینه زندان مرکزی ارومیه منتقل شدند و در ۵ دی ماه، نامبردگان از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب ارومیه به ریاست قاضی جوهری بدون حق داشتن وکیل تعینی به اتهام عضویت در حزب دمکرات کردستان ایران به اعدام محکوم شدند.

بعد از تایید احکام اعدام این سه زندانی سیاسی کُرد در دادگاه تجدید نظر، در تابستان ۱۳۷۱ حکم اعدام ملا جاسم دلنشین اجرا شد و سال بعد نیز ایوب جهانگیری در زندان مرکزی ارومیه اعدام شد. در سال ۱۳۷۲ بعد از اعدام این دو زندانی سیاسی، عثمان مصطفی پور به زندان مرکزی تبریز تبعید و دو سال از دوران حبس خود را در این زندان سپري كرد.
در سال ۱۳۷۴ این زندانی سیاسی مجددا به زندان مرکزی ارومیه بازگردانده شد و در سال ۱۳۷۹، حکم اعدام نامبرده نقض و به ۱۰ سال حبس كاهش پيدا كرد. با اين حال، در همین سال در شعبه ۳ دادگاه انقلاب ارومیه به اتهام عضویت در حزب دمکرات کردستان ایران به ۲۵ سال حبس محکوم شد كه با احستاب محکومیت قبلی در مجموع به ۳۵ سال حبس محکوم شد.
نامبرده در مدت ۲۷ سال از دوران حبس اش، مادر، یک خواهر و یک برادرش را از دست داد اما به دلیل مخالفت دادستانی و اداره اطلاعات ارومیه هرگز حق شرکت در مراسم ختم آنان را نيافت.