بامداد امروز، سه شنبه ۱۰ مهرماه، زینب سکانوند، زندانی که به اتهام قتل همسرش در سن ۱۷ سالگی بازداشت شده بود، به همراه دو زندانی دیگر در زندان مرکزی ارومیه اعدام شد. اجرای این حکم این زن زندانی در حالی صورت گرفته است که نهادهای حقوق بشری بارها خواستار توقف اجرای این حکم وی شده بودند.
برادر زینب سکاوند در گفتگوی تلفنی با شبکه حقوق بشر کردستان ضمن تایید خبر اعدام خواهرش، اظهار داشت که «متاسفانه دیروز از سوی مسئولین زندان برای انجام آخرین ملاقات به زندان فراخوانده شدم و عصر دیروز برای آخرین بار خواهرم را ملاقات کردم.»
از چهار زندانی دیگر محکوم به اعدام که روز گذشته جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده بودند، دو زندانی به به نام‌های سلمان خان علی‌لو و حسن حاجی‌لو اعدام و دو زندانی دیگر به نام‌های چنگیر ایرانی و موسی نعمانی نیز با کسب وقت از اولیای دم، به داخل بند بازگرداننده شدند.
قابل ذکر است که زینب سکانوند لکران، فرزند محمد، متولد اول تیر ۱۳۷۳ و اهل یکی از روستاهای بخش «شوط» از توابع شهرستان ماکو بوده است. وی در اسفندماه سال ۸۸ در سن ۱۵ سالگی ازدواج می کند اما بعد از دو سال زندگی مشترک در تاریخ ۱۱ اسفندماه سال ۹۰ همسرش را به قتل رساند.
در ارتباط با دلایل ارتکاب قتل زینب سکانوند، پیشتر یکی از همبندی های سابق وی در گفتگو با شبکه حقوق بشر کُردستان اظهار داشته بود که «زینب به دلیل فقر و دیدگاه سنتی خانواده در شرایط خیلی سختی زندگی می کرده است. بعد از آشنایی با مردی که بعدها با وی ازدواج می کند از خانه فرار می کند. بعد از مدتی با کسب رضایت خانواده، وی با این مرد ازدواج می کند. اما همسرش بارها وی را مورد ضرب و شتم قرار می دهد در نتیجه، زینب، وی را به قتل می رساند.»
زنیب با معرفی خود به نیروهای انتظامی به ارتکاب قتل اعتراف می کند. جلسه‌ دادگاه زینب در ۳ نوبت در شعبه ۲ دادگاه کیفری ارومیه با حضور مادر مقتول و وکیل تسخیری وی برگزار شد. نهایتا بعد از برگزاری آخرین جلسه دادگاه و اخذ آخرین دفاعیات در ۲۶ مهرماه سال ۹۳، حکم قصاص وی در شعبه ۲ دادگاه کیفری در تاریخ ۳۰ مهرماه صادر شد.
بعد از اعتراض وکیل تسخیری به حکم صادره، پرونده به شعبه ۷ دیوان عالی کشور ارجاع داده شد اما این حکم در تاریخ ۲۹ تیرماه سال ۹۴ عینا تایید شد. نامبرده تا سال ۹۲ در زندان خوی نگهداری می شد اما بعد از صدور حکم قصاص به زندان مرکزی ارومیه منتقل شد. وی که در سال های اول دستگیری اش به ارتکاب قتل اعتراف کرده بود اما بعدها منکر این عمل شد و ادعا کرده بود که این قتل توسط فرد دیگری انجام شده و وی به دلایلی ارتکاب آن را به عهده گرفته است. اما این اظهارات هیچگاه بررسی نشد.
پیشتر وکیل تسخیری در گفتگو با شبکه به ابهاماتی در مورد صحنه قتل اشاره کرده بود و به گفته وی نه تنها صحنه قتل بازسازی نشد بلکه اثر انگشت های آلت قتل نیز هیچگاه بررسی نشدند.
همچنین یکی دیگر از همبندی های سابق زینب در گفتگو با شبکه حقوق بشر کُردستان اظهار داشت که «زینب در دوران ۴ ساله حبسش از لحاظ روحی وضعیت مناسبی نداشته و همه زندانیان بند نسوان نسبت به سرنوشت تلخ وی نگران بودند. زینب در دوران حبسش در سال ۱۳۹۴ با یک مرد زندانی ازدواج کرده بود با این امید که بعد از حاملگی و بچه دار شدن از اجرای حکمش جلوگیری کند.»
این زندانی در سال مهرماه سال ۹۵ بعد از باردار شدن از بند زنان زندان مرکزی ارومیه به یکی از بیمارستانهای ارومیه منتقل شده بود اما بعد از چند ساعت نوزاد این زن زندانی مرده به دنیا آمده است. دکترهای بخش زایمان اعلام کرده که نوزاد چند روز پیش احتمالا در پی شوک روحی وارد شده در شکم مادرش مرده است.