به فاصله دو روز از اجرای احکام اعدام سه فعال سیاسی کُرد، رامین حسین پناهی، لقمان و زانیار مرادی، حکم اعدام یک زندانی سیاسی کُرد دیگر به نام کمال احمدنژاد، بامداد روز دوشنبه ۱۹ شهریورماه در زندان مرکزی شهر میاندوآب به اجراء درآمد.
کمال احمدنژاد پاییز سال ۱۳۹۳ به همراه ۵ شهروند دیگر اهل روستای «گاومیش گلی» از توابع شهرستان میاندوآب واقع در استان آذربایجان غربی به نامهای هلمت عبدالهی، سلیمان کری، میلاد عبدی، سعید سیاهی و مصطفی طه‌زاده به اتهام قتل یکی از اعضای بسیج به نام هاشم زینالی بازداشت و بعد از مدت ۶ ماه بازجویی و شکنجه در سلول‌های انفرادی وزارت اطلاعات در ارومیه به زندان میاندوآب منتقل شد.
نامبردگان در سال ۹۴ در یک پرونده دیگر به اتهام همکاری با یکی از احزاب کُردی به ۸ ماه حبس محکوم شدند. پنج تن از این زندانیان زمانی حکم به آنان ابلاغ شده بود که امکان اعتراض نداشتند، اما یکی از این زندانیان که توانسته بود در فرصت تعیین شده به حکم صادره اعتراض کند، در دادگاه تجدیدنظر از این اتهام تبرئه شد.
تصویر برگرفته از فیلم اعترافات اجباری منتشر شده از کانال پرس تی است.
جلسه دادگاه متهمان این پرونده به جرم قتل یکی از اعضای بسیج در مردادماه امسال در شعبه یک کیفری شهرستان میاندوآب برگزار شد. با وجود شاهدانی که بنا بر شهادت آنها متهمین در روز قتل فرد بسیجی در محل قتل حضور نداشته‌اند اما دادگاه بی توجه به این امر، بدون احضار شاهدان مذکور و همچنین دفاعیات وکیل پرونده، حکم نهایی را برای متهمین صادر کرد. بر اساس احکام صادره، کمال احمدنژاد به عنوان متهم اصلی به قصاص محکوم شد و پنج نفر دیگر به اتهام مشارکت در قتل هر کدام به ۱۵ سال حبس محکوم شدند.
این احکام در حالی صادر شدند که کمال احمدنژاد به عنوان متهم اصلی این پرونده طی چند سال گذشته در گفتگوهای متعدد با شبکه حقوق بشر کردستان بارها بر بی‌گناهی خود تاکید کرده و از فشار وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران جهت اجرای حکم اعدام خود خبر داده بود.
این زندانی سیاسی اعدام شده پیشتر نیز در دی ماه ۱۳۹۵ با انتشار نامهای سرگشاده به گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران به شرح بازداشت و همچنین تحمل انواع شکنجه‌هایی که در بازداشتگاه وزارت اطلاعات جهت اخذ اعترافات تلویزیونی و توضیح دلایل صدور حکمش متحمل شده بود، پرداخت.
در قسمتی از این نامه که نامبرده آشکارا اتهامات خود را ساختگی و سفارش شده از سوی وزارت اطلاعات می‌داند، آمده است «اصلا نمی‌داستم چرا بازداشت شده‌ام». وی همچنین در مورد وضعیت زندان و شکنجه‌هایی که متحمل شده است، می‌نویسد: «مدت ۶ ماه در سلول‌های انفرادی وزارت اطلاعات تحت بازجویی و شکنجه بودم. سلول‌هایی با رنگ وحشت و هراس. در واقع هدف این سلول‌ها، ایجاد فضای رعب و وحشت و ناامیدی و تسلیم کردن اراده شخص بود. سلول‌های انفرادی بازداشتگاه اطلاعات از هر شهروندی یک جانی و مجرم می‌سازد. من نیز از این قاعده مستثنا نبودم. به مدت ۶ ماه زیر شکنجه‌های جسمی، روحی و روانی بودم. شکنجه‌گران و بازجویان من تنها و تنها درصدد معرفی کردن من به عنوان یک قاتل بودند. کم کم متوجه موضوع شدم و آن این بود که به همراه ۵ شهروند دیگر اهل روستای گامیش گلی در بازداشتگاه هستم. ۳ نفر از آنها دو ماه زودتر از من بازداشت شده بودند. گاه و بی گاه زیر شکنجه بودم. روزی صد بار آرزوی مرگ می‌کردم. کاملا روانی شده بودم، آخه چرا من؟»
در نامه‌ی مذکور، کمال احمدنژاد، دلایل اعتراف خود به قتل فرد بسیجی را شدت شکنجه‌ها و آزاری که در زندان طی ماه‌ها متحمل شده است، اعلام می‌کند. شکنجه‌هایی که در نهایت وی را علاوه بر پذیرش اتهام مذکور وادار به انجام مصاحبه تلویزیونی با شبکه «پرس‌تی‌وی» و اقرار به آنچه که وی در واقع هیچ اطلاعی از آن نداشته است، می‌کند. از شکنجه‌هایی که نامبرده هر روز متحمل شده است می‌توان به ضرب و شتم، آویزان کردن، شلاق با کابل، شوک الکتریکی، تهدید خانواده و آزار کلامی اشاره کرد. در حالی که انکار اتهام وارده بر شدت و مدت شکنجه‌های وی می‌افزوده است نامبرده در نهایت مجبور به پذیرش کامل اتهامات وارده می شود.
در ارتباط با مصاحبه تلویزیونی با شبکه برون مرزی جمهوری اسلامی ایران، پرس تی وی، کمال احمدنژاد آشکار می‌سازد که متن مصاحبه پیشتر در زندان و از سوی مسئولین زندان آماده شده بوده و از وی خواسته بودند با تمرین و تکرار، متن نامه را حفظی مقابل دوربین قرائت کند. اگرچه نامبرده چندین بار از این عمل امتناع می‌کند اما در نهایت تحت شکنجه مجبور به انجام چنین مصاحبه‌ای می‌شود.
حکم صادره کمال احمدنژاد علیرغم انکار کامل اتهامات در روز دوشنبه ۱۹ شهریورماه ۱۳۹۷ اجراء می‌شود. وی چهارمین زندانی سیاسی کُردی است که در در شهریور ماه امسال اعدام شده است.
تصاویری از حکم صادره و دفاعیات وکلای پرونده در خصوص عدم وجود مدرک بر علیه متهمین و تاکیید بر این که تنها بر اساس اعترافات اجباری زیر شکنجه در بازداشتگاه اداره اطلاعات حکم اعدام صادر شده
