در حالی روز هشت مارس روز جهانی زن را گرامی می داریم که حداقل چهار زن زندانی سیاسی کُرد در سه زندان مختلف در شرایطی بدی بسر می برند.شبکه ی حقوق بشر کردستان توانسته از طریق منابع موثق اطلاعاتی در خصوص اخرین وضعیت این زندانی سیاسی بدست بیاورد. زینب جلالیان که دارای سنگین ترین محکومیت در میان زنان زندانی سیاسی در ایران و سه زنداین دیگر به نامهای قدریه قادری ، گلناز اهنگ خوش و راضیه حکیمی هر چهار زندانی از کوچکترین حق هر زندانی برای معالجه و درمان محروم می باشند. البته امار زنان زندانی سیاسی کرد بیشتر از این چهار نفر است اما متاسفانه شبکه ی حقوق بشر کردستان نتواسته اطلاعی از دیگر زنان زندانی سیاسی کُرد کسب نماید.

زینب جلالیان – زندان خوی

زینب جلالیان زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد در هشت امین سالگرد بازداشت خود بسر می برد وی در ماه دسامبر ۲۰۱۴ از کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه به زندان خوی منتقل شد. او در طول چند سال گذشته دچار بیماری به نام ناخنک چشم شده و در طی این چند ساله تنها جهت معاینه چند بار به یکی از کلینکهای تخصصی در کرمانشاه منتقل شده و علی الرغم تشخیص دکتر متخصص چشم برای نیار انجام عمل جراحی اما به دلیل مخالفت دادستان و اداره اطلاعات کرمانشاه عملا درمان وی متوقف شده است و این سبب ایجاد مشکلات در بیناییش شده است. بعد از انتقال به زندان خوی نیز به دلایل امنیتی همچنان مسولین زندان از درمان ایشان سر باز می زنند و به دلیل امکانات بهداشتی محدود این زندان وضعیت وی نگران کننده شده است. ؛
همچنین در حدود سه هفته پیش دو تن از ماموران امنیتی به زندان خوی مراجعه کرده و با معرفی کردن خود به عنوان روزنامه نگار از زینب جلالیان خواسته اند که مصاحبه تصویری با انها انجام دهد ولی ایشان حاظر به انجام مصاحبه نشده و سپس این دو مامور امنیتی اقدام به تشویق و تهدید ایشان در صورت انجام یا عدم انجام مصاحبه کرده اند.
وضعیت ملاقات این زندانی بعد از انتقال به زندان خوی بهتر شده است و ایشان بعد از بیش از یه سال عدم ملاقات با خانواده هم اکنون امکان ملاقات پیدا کرده است و به دلیل نزدیکی محل سکونت خانواده نیز خانواده راحتر امکان انجام ملاقات را دارند چون قبلا برای انجام ملاقات خانواده ایشان که ساکن شهر ماکو هستند مجبور بودند از ماکو به شهر کرمانشاه که مسافتی طولانی می باشد، سفر بکنند.
علی الرغم درخواست مرخصی ایشان اما تاکنون به دلیل اینکه موافقت با اعزام مرخصی ایشان باید با استعلام از وزارت اطلاعات انجام بگیرد تاکنون مسولین زندان و دادگاه انقلاب با این درخواست موافقت نکرده اند.
زینب جلالیان ۳۲ ساله اهل روستای دیم قشلاق از توابع شهرستان ماکو ماه مارس سال ۲۰۰۸ در نزدیکی شهر کرمانشاه بازداشت شد. او به اتهام عضویت در حزب حیات آزاد کردستان از سوی دادگاه انقلاب کرمانشاه به اعدام محکوم شد و بعدا این حکم به حبس ابد کاهش پیدا کرد.

قدریه قادری – زندان یاسوج

قدریه قادری، زندانی سیاسی کُرد که در بند نسوان زندان مرکزی یاسوج نگهداری می‌شود به عفوت گوش، سردرد شدید و بی‌حسی یکی از دستانش مبتلا شده است. وی در طی سه ماه گذشته دو بار به بیمارستان خارج از زندان منتقل شده و هر بار به اجبار با دستبند و چادر وی را انتقال داده و این سبب اعتراض این زن زندانی شده است. پزشک متخصص برای تشخصی مریضی درخواست انجام ازمایش سی تی اسکن کرده ولی به بهانه ی خراپی دتسگاه تاکنون این ازمایش انجام نشده و مریضی ایشان همچنان ادامه دارد.
بعد از درخواست مرخصی این زندانی از سوی مسولین زندان و دادگاه یاسوچ موافقت شد و برای مرخصی وثیقه یک میلیارد تومانی تعیین شد و برای موافقت نهایی درخواست به اداره اطلاعات ارومیه ارسال شد ولی علی الرغم صدور
قدریه قادری پیش در زندان مرکزی ارومیه نگهداری می‌شد اما ۶ ژوییه سال ۲۰۱۳ به زندان یاسوج تبعید شد. قدریه قادری ۲۵ ساله شهروند کُرد در اواخر خردادماه سال ۹۰ در شهر ارومیه بازداشت شده و برای بیش از دو ماه در بازداشتگاه ستاد خبری اطلاعات نگهداری شده است. بازجویان اداره‌ اطلاعات برای گرفتن اعترافات وی را تحت شکنجه‌ روحی و فیزیکی قرار داده به طوریکه بعد از انتقال به زندان ارومیه برای دو هفته او قادر به غذا خوردن و حرکت نبوده است. بعدا دادگاه انقلاب ارومیه این زندانی سیاسی را به اتهام همکاری با پ ک ک به ۱۰سال زندان محکوم کرد و بعد از اعتراض پرونده در دادگاه تجدید نظر استان ، حکم به ۷ سال زندان کاهش پیدا کرد.

راضیه حکیمی

او در 25 اوت ۲۰۱۴ در یکی از روستاهای تابعه شهرستان ارومیه به همراه چند جوان دیگر کُرد توسط نیروهای حفاظت اطلاعات سپاه ارومیه بازداشت شده است. نیروهای سپاه پاسداران برای بازداشت این افراد اقدام به تیراندازی کرده که در نتیجه این تیراندازی راضیه حکیمی مورد اصابت گلوله قرار گرفته و زخمی شد. بعد از بازداشت نیروهای سپاه ارومیه به مدت دو روز او را به بیمارستان طالقانی در شهر ارومیه منتقل کرده و بعدا جهت بازجویی به بازداشگاه امنیتی سپاه در قرارگاه رمضان ارومیه منتقل شد و به مدت یک ماه به اتهام عضویت در پژاک مورد بازجویی قرار گرفت و بعدا با تفهیم اتهام محاربه به بند نسوان زندان مرکزی ارومیه منتقل شد.
بعد از انتقال به زندان مرکزی ارومیه نیز مسولین نسبت به معالجه ایشان بی توجهی کرده و به بهانه امنیتی بودن پرونده از اعزام ایشان به بیمارستان خودداری کرده و تنها با دادن مسکن اکتفا کرده و عفونت ناشی از زخم گلوله ها همچنان ادامه دارد.
مسولین سپاه در پرونده ایشان ادعا کرده اند که وی قصد ملحق شدن به پژاک را داشته است.

گلناز اهنگ خوش

او در اواخر ماه ژوین سال ۲۰۱۴ در نزدیکی روستای برده رش از توابع شهرستان ارومیه به همراه چند شهروند دیگر کُرد توسط نیروهای سپاه پاسداران بازداشت شد. نیروهای سپاه پاسداران بعد از اطلاع از حضور تعدادی از نیروهای پژاک در اطراف این روستا اقدام به محاصره منتطقه کرده و با این نیروها درگیر شدند. آهنگ خوش و چند شهروند دیگر نیز در منطقه نزدیک درگیری به بهانه قصد ملحق شده به پژاک توسط نیروهای سپاه بازداشت شدند. به دلیل توپباران متطقه گلناز اهنگ خوش با برخورد ترکش زخمی شده و در این حالت بازداشت شده است.
بعد از بازداشت نیروهای سپاه او را به بازداشتگاه امنیتی سپاه در ارومیه منتقل کرده و به مدت ۴۰ روز تحت بازجویی قرار داده اند و بعدا با تفهیم اتهام قصد ملحق شدن به پٰژاک و محاربه به بند نسوان زندان مرکزی ارومیه منتقل شد. در روز ۵ ژانویه ۲۰۱۵ به همراه ۱۵ شهروند دیگر کُرد به اتهام محاربه توسط شعبه یک دادگاه انقلاب ارومیه دادگاهی شده اند اما هنچنان حکمی صادر نشده است.