زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد محکوم به حبس ابد که وارد یازدهمین سال حبسش شده است، به دلیل بیش از یک سال اعتصاب دارو و عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت سلامتی‌اش در وضعیت وخیمی بسر می‌برد.
یک منبع آگاه به شبکه حقوق بشر کُردستان گفت: طی روزهای اخیر زینب جلالیان به دلیل ناراحتی گوارشی چند روزیست که قادر به غذا خوردن نمیباشد و تداوم اعتصاب غذا دارو نیز سبب وخیم‌‌تر شدن وضعیت سلامتی ایشان شده است.
به گفته این منبع، طی ماههای گذشته با وجود درخواست خانواده این زندانی سیاسی هنگام ملاقات مبنی بر پایان دادن به اعتصاب داروی‌اش ، اما زینب همچنان بر تداوم اعتصابش اصرار دارد.
این منبع در ادامه افزود، به دلیل اینکه طی چند سال گذشته امکان انجام معاینات و آزمایشات تخصصی پزشکی برای زینب فراهم نشده است، وی شخصا به صورت تلفنی با چند پزشک متخصص در تهران صحبت کرده است و آنان با توجه به نشانه‌های بیماری‌اش، احتمال داده‌اند به تب برفکی دهان مبتلا شده باشد.
این منبع در خصوص بیماری ناخنک چشم زینب افزود، بعد از اینکه در بهمن ماه سال ۹۵ زینب اقدام به اعتصاب دارو کرده وضعیت چشمانش نیز رو به وخامت است و مثل قبل قادر به مطالعه و سایر کارها نیست.
به گفته این منبع، وضعیت بهداشتی بند زنان زندان خوی نیز اسفبار است چنانچه اخیرا این بند مملو از شپش شده و علیرغم سمپاشی وسایل شخصی زندانیان مسئولین بهداری زندان از بروز بیماریهای پوستی به مسئولین زندان هشدار داده‌اند.
گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر ایران در آخرین گزارش خود در اسفندماه سال گذشته در خصوص عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت سلامتی این زندانی سیاسی اعلام نگرانی کرده بود.
زینب جلالیان از بهمن ماه سال گذشته در اعتراض به بی‌توجهی مسئولین زندان به وضعیت پزشکی‌اش و انتشار اخبار کذب در خصوص رسیدگی پزشکی به وی در اعتصاب دارو بسر می‌برد.
زینب جلالیان، متولد ۱۳۶۱ روستای «دیم قشلاق» از توابع شهرستان ماکو در اسفندماه سال ۸۶ توسط نیروهای اداره اطلاعات کرمانشاه بازداشت شد. وی حدود یک ماه در بازداشتگاه ستاد خبری اداره‌ اطلاعات کرمانشاه به اتهام عضویت در پژاک تحت شکنجه های جسمی و روحی شدید مورد بازجویی قرار گرفت. نامبرده بعدها به کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه منتقل شد اما همچنان به صورت مستمر بازجویان اداره اطلاعاتی وی را از زندان به بازداشتگاه امنیتی منتقل کرده و مورد بازجویی قرار می‌دادند.

در ۱۳ آذرماه سال ۸۷ او در شعبه یک دادگاه انقلاب کرمانشاه به ریاست قاضی مرادی به اتهام « اقدام مسلحانه علیه جمهوری اسلامی ایران و عضویت در پژاک » به اعدام محکوم شد. اعتراضات وکیل نامبرده به حکم صادره توسط شعبه ۴ دادگاه تجدیدنظر استان کرمانشاه نتیجه ای در بر نداشت و در نهایت، در زمستان سال ۸۸ حکم صادره به تائید دیوان عالی کشور رسید.

این زندانی سیاسی در اسفند ۸۸ از زندان کرمانشاه به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. در پاسخ به علت این انتقال، مسئولین زندان اظهار می‌کنند که تنها راه رهایی وی از حکم صادره انجام مصاحبه تلویزیونی است. بعد از پنج ماه نگهداری در بند ۲۰۹ زندان اوین و با عدم پذیرش چنین پیشنهادی، زینب جلالیان مجددا به زندان دیزل‌آباد کرمانشاه منتقل شد.

حکم اعدام این زندانی سیاسی در آبان ماه سال ۹۰ با عفو رهبر جمهوری اسلامی ایران از اعدام به حبس ابد کاهش پیدا کرد. در آذرماه سال ۹۳ با موافقت دادستانی و اداره اطلاعات وی از کرمانشاه به زندان خوی انتقال یافت.

زینب جلالیان در مدت ده سال حبس از حقوق اولیه خود از قبیل رسیدگی پزشکی و درمانی و همچنین مرخصی محروم بوده است.