به دنبال کاهش حکم سامان نسیم به پنج سال حبس از سوی دادگاه تجدید نظر ارومیه و ابلاغ رسمی این حکم به این زندانی سیاسی و وکیلش اما همچنان مساله آزادی این زندانی سیاسی که پیشتر در سن نوجوانی بازداشت و به اعدام محکوم شده بود در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
وکیل این زندانی سیاسی پیشتر در گفتگو با شبکه حقوق بشر کُردستان اعلام کرده بود که روز پنج شنبه ۵ بهمن ماه حکم اعدام به صورت قطعی ملغی و به پنج سال حبس کاهش پیدا کرده و با توجه به تحمل حبس بیش از ۶ سال و نیم سامان، از احتمال آزادی وی در روز شنبه ۷ بهمن ماه خبر داده بود.
به دنبال عدم آزادی این زندانی سیاسی طی روزهای گذشته، وکیل این زندانی دلیل تاخیر در ارائه نامه‌ی آزادی این زندانی سیاسی از سوی دادگاه را بدین صورت توضیح داد: ” که در پرونده‌های کیفری باید این حکم به دادستانی به عنوان مدعی‌العموم ابلاغ شود و چون فعلا این ابلاغیه صورت نگرفته تاکنون نامه آزادی صادر نشده است.” وی در ادامه افزود” این پروسه نهایتا بیست روز طول خواهد کشید و انشالله سامان نسیم طی روزهای آینده آزاد خواهد شد.”
یک منبع آگاه دیگر در این خصوص به شبکه حقوق بشر کُردستان گفت:” طی چند روز گذشته سامان نسیم چند بار به بخش اجرای احکام زندان مرکزی ارومیه مراجعه کرده و خواستار روشن شدن وضعیت آزادی خود شده است اما مسئولین اجرای احکام زندان هر بار به بهانه ای از آزادی ایشان خودداری می‌کنند.”
این منبع در ادامه اظهار داشت:” مسئولین اجرای احکام ابتدا بحث پرونده خروج از مرز سامان را مطرح کرده‌اند در حالی که در این پرونده سامان از سوی دادگاه انقلاب مهاباد به دویست هزار تومان جریمه محکوم شده و پیشتر این حکم رسما به وی ابلاغ شده بود.”
به گفته این منبع: “روز گذشته مسئولین اجرای احکام زندان به سامان اعلام کرده‌اند که اجرای احکام دادگاه تجدید نظر با ارسال نامهای به زندان اعلام کرده که با توجه به امنیتی بودن این پرونده، نیاز به استعلام از دیوان عالی کشور است و تا نظر دیوان عالی کشور مساله آزادی ایشان متوقف خواهد شد.”
جلسه دادگاهی این زندانی سیاسی در روز دوشنبه ۲ بهمن ماه در شعبه ۱۲ دادگاه تجدید نظر ارومیه با حضور وکیل تسخیری به مدت نیم ساعت برگزار شد و روز پنج شنبه ۵ بهمن ماه صدور حکم پنج سال حبس به وی رسما در زندان ابلاغ شده است.
سامان نسیم، متولد ۲۹ شهریورماه سال ۷۲ شهر مریوان در ۲۷ تیرماه سال ۹۰ زمانی که زیر ۱۸ سال سن داشت، توسط نیروهای سپاه پاسداران در مرز سردشت بازداشت شد.
این زندانی سیاسی در بهمن ماه سال ۹۳ با انتشار نامهای سرگشاده در خصوص نحوه بازداشت و شکنجه‌اش در بازداشتگاه امنیتی شهر ارومیه می‌گوید: “ این آغازی بود برای ۹۷ روز شکنجه و عذاب. در تمام مدتی که در بازداشت بودم به هر شیوه و با هر وسیله ای شکنجه گردیدم. روزهای ابتدایی میزان شکنجه ها به حدی بود که توان راه رفتن نداشتم. تمام اعضای بدنم سیاه و کبود شده بود. برای ساعتها از دست ها و پاهایم آویزانم کردند. در تمام مدت زمان بازداشت بازجویی و شکنجه چشم بندی بر روی چشمانم بود که امکان رویت ماموران شکنجه و بازجو برایم میسر نبود. تمام روشهای غیر انسانی و غیرقانونی را برای گرفتن اعتراف از من بکار گرفته شد. بارها به من گفتند که اعضای خانواده ات شامل پدر و مادر و برادرم را دستگیر کرده‌اند، به من می‌گفتند که تو را هم مانند رفقایت با لودر خاک می کنیم. می‌گفتند همینجا می‌کشیمت و روی قبرت بتون می ریزیم!.”
این زندانی سیاسی درباره صدور حکم اعدام در نامه‌اش چنین می‌گوید :” در یک نوبت دادگاهی شدم که تغییری در سناریوی از پیش تعیین شده نداشت. بعد از ابلاغ حکم در تاریخ ۲۱ بهمن ماه سال ۱۳۹۱ از مهاباد با تدابیر شدید امنیتی با توهین و بدرفتاری ماموران بدرقه به زندان مرکزی ارومیه منتقل شدم و حکم اعدام صادر شده از سوی دادگاه انقلاب مهاباد نیز بعد از دو سال از سوی دیوان عالی کشور تایید گردید. نتیجه درخواست اعاده دادرسی اینجانب هنوز نامعلوم می باشد و به دلیل قطعی بودن حکم هر لحظه اجرای حکم من وجود دارد.”
آذرماه سال ۹۲ بعد از قطعی شدن حکم در شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور، پرونده جهت اجرای حکم به بخش اجرای احکام زندان ارسال گردید و نهایتا به وکیل اعلام شد که در تاریخ ۳۰ بهمن‌ماه سال ۹۳ حکم اعدام اجرا خواهد شد.
روز چهار شنبه ۲۹ بهمن ماه سال ۹۳ سامان به همراه پنج زندانی سیاسی دیگر محکوم به اعدام به نامهای؛ سیروان نژاوی، ابراهیم عیسی‌پور، یونس آقایان، علی و حبیب افشاری از بندهای خویش به بخش اعزام زندان مرکزی ارومیه منتقل شدند و در آنجا هر ۶ زندانی به صورت گروه دو نفره از هم جدا شده و توسط کاروان ماموران وزارت اطلاعات علی و حبیب افشاری به زندان قزوین، سامان نسیم و یونس آقایان به زندان زنجان و سیروان نژاوی و ابراهیم عیسی‌پور به زندان مرکزی تبریز منتقل شدند.
سامان نسیم و یونس آقایان به مدت یک هفته در یک سلول عمومی در قرنطیه زندان زنجان نگهداری شده و بعدا به سلولهای انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات زنجان منتقل شدند. هر دو زندانی به مدت ۱۲۰ روز بدون حق ملاقات و تماس با خانواده در سلول نگهداری شده بودند. در این مدت ماموران امنیتی اعلام کرده هر لحظه احتمال اجرای حکم آنها وجود دارد و عدم تحمل این شرایط سخت موجب شد سامان نسیم اجرای سریع حکمش را درخواست نماید تا از این وضعیت که همچون کابوسی شده بود، رهایی یابد.
بعد از گذشت چهار ماه باردیگر به زندان زنجان بند عمومی منتقل شدند. روز ۲۰ تیرماه بعد از ۵ ماه بی‌خبری مطلق این زندانی با خانواده خویش تماس تلفنی گرفت و از نگهداری خویش در زندان زنجان خبر داد. سپس در ۲۸ شهریورماه این زندانی سیاسی از زندان مرکزی زنجان مجددا به زندان مرکزی ارومیه منتقل شد.
