طی روزهای گذشته سامان نسیم، زندانی سیاسی کُرد محبوس در زندان مرکزی ارومیه جهت بررسی وضعیت رشد عقلی و بلوغ به پزشکی قانونی ارومیه منتقل شده و مورد پرسش و پاسخ قرار گرفته است.
یک منبع آگاه به پرونده سامان نسیم به شبکه حقوق بشر کُردستان گفت:« روز چهارشنبه ۲۹ آذرماه، سامان نسیم از بند ۱۲ زندان مرکزی ارومیه به پزشکی قانونی ارومیه منتقل شده و با حضور هئیت ۵ نفره از پزشکان معتمد پزشکی قانونی بدون حضور وکیل تسخیری‌اش مورد پرسش و پاسخ قرار گرفته است.»
این منبع در خصوص محتوای سوالات مطرح شده از سوی پزشکان جهت بررسی وضعیت رشد عقلی و بلوغ این زندانی سیاسی گفت: همچون دفعات قبل سوالات پزشکان بیشتر در خصوص سن، سال و واحد اندازه‌گیری حجم و وزن را مطرح بوده است، از جمله این سوالات : یک کیلومتر چند متر بوده و اگر به وی اسلحه‌ای داده شود او کسی را خواهد کشت یا نه؟!»
به گفته این منبع:« پیشتر طی یک سال گذشته این زندانی سیاسی چندین بار به پزشکی قانونی ارومیه منتقل و از سوی یک هیئت ۳ نفره مورد معاینه قرار گرفته بود اما بدلیل ابهامات زیاد در نظر نهایی هیئت، اینبار قاضی عرب باغی، رئیس شعبه ۱۲ دادگاه جزایی پرونده را به هیئت ۵ نفره ارجاع داده است.»
این منبع در ادامه افزود،« آخرین جلسه دادگاهی این زندانی سیاسی در ۱۲ خردادماه امسال با حضور هیئت سه نفره پزشکی قانونی در شعبه ۱۲ دادگاه جزایی برگزار شده بود و بعد از اقناع گشتن قاضی پرونده در خصوص نظر نهایی این هیئت، بار دیگر پرونده به پزشکی قانونی ارجاع داده شده است. در طول چند سال گذشته احتمال اجرای حکم اعدام سامان نسیم با واکنش‌های گسترده بین المللی همراه بوده و هم‌اکنون حساسیت این پرونده به بهانه‌ای جهت تسویه حسابهای سیاسی سپاه پاسداران با دولت روحانی در کُردستان تبدیل گشته است. »
سامان نسیم، متولد ۲۹ شهریورماه سال ۷۲ شهر مریوان در ۲۷ تیرماه سال ۹۰ زمانی که زیر ۱۸ سال سن داشت، توسط نیروهای سپاه پاسداران در مرز سردشت بازداشت شد.
این زندانی سیاسی در بهمن ماه سال ۹۳ با انتشار نامهای سرگشاده در خصوص نحوه بازداشت و شکنجه‌اش در بازداشتگاه امنیتی شهر ارومیه می‌گوید: “ این آغازی بود برای ۹۷ روز شکنجه و عذاب. در تمام مدتی که در بازداشت بودم به هر شیوه و با هر وسیله ای شکنجه گردیدم. روزهای ابتدایی میزان شکنجه ها به حدی بود که توان راه رفتن نداشتم. تمام اعضای بدنم سیاه و کبود شده بود. برای ساعتها از دست ها و پاهایم آویزانم کردند. در تمام مدت زمان بازداشت بازجویی و شکنجه چشم بندی بر روی چشمانم بود که امکان رویت ماموران شکنجه و بازجو برایم میسر نبود. تمام روشهای غیر انسانی و غیرقانونی را برای گرفتن اعتراف از من بکار گرفته شد. بارها به من گفتند که اعضای خانواده ات شامل پدر و مادر و برادرم را دستگیر کرده‌اند، به من می‌گفتند که تو را هم مانند رفقایت با لودر خاک می کنیم. می‌گفتند همینجا می‌کشیمت و روی قبرت بتون می ریزیم!.”
این زندانی سیاسی درباره صدور حکم اعدام در نامه‌اش چنین می‌گوید :” در یک نوبت دادگاهی شدم که تغییری در سناریوی از پیش تعیین شده نداشت. بعد از ابلاغ حکم در تاریخ ۲۱ بهمن ماه سال ۱۳۹۱ از مهاباد با تدابیر شدید امنیتی با توهین و بدرفتاری ماموران بدرقه به زندان مرکزی ارومیه منتقل شدم و حکم اعدام صادر شده از سوی دادگاه انقلاب مهاباد نیز بعد از دو سال از سوی دیوان عالی کشور تایید گردید. نتیجه درخواست اعاده دادرسی اینجانب هنوز نامعلوم می باشد و به دلیل قطعی بودن حکم هر لحظه اجرای حکم من وجود دارد.”
آذرماه سال ۹۲ بعد از قطعی شدن حکم در شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور، پرونده جهت اجرای حکم به بخش اجرای احکام زندان ارسال گردید و نهایتا به وکیل اعلام شد که در تاریخ ۳۰ بهمن‌ماه سال ۹۳ حکم اعدام اجرا خواهد شد.
روز چهار شنبه ۲۹ بهمن ماه سال ۹۳ سامان به همراه پنج زندانی سیاسی دیگر محکوم به اعدام به نامهای؛ سیروان نژاوی، ابراهیم عیسی‌پور، یونس آقایان، علی و حبیب افشاری از بندهای خویش به بخش اعزام زندان مرکزی ارومیه منتقل شدند و در آنجا هر ۶ زندانی به صورت گروه دو نفره از هم جدا شده و توسط کاروان ماموران وزارت اطلاعات علی و حبیب افشاری به زندان قزوین، سامان نسیم و یونس آقایان به زندان زنجان و سیروان نژاوی و ابراهیم عیسی‌پور به زندان مرکزی تبریز منتقل شدند.
سامان نسیم و یونس آقایان به مدت یک هفته در یک سلول عمومی در قرنطیه زندان زنجان نگهداری شده و بعدا به سلولهای انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات زنجان منتقل شدند. هر دو زندانی به مدت ۱۲۰ روز بدون حق ملاقات و تماس با خانواده در سلول نگهداری شده بودند. در این مدت ماموران امنیتی اعلام کرده هر لحظه احتمال اجرای حکم آنها وجود دارد و عدم تحمل این شرایط سخت موجب شد سامان نسیم اجرای سریع حکمش را درخواست نماید تا از این وضعیت که همچون کابوسی شده بود، رهایی یابد.
بعد از گذشت چهار ماه باردیگر به زندان زنجان بند عمومی منتقل شدند. روز ۲۰ تیرماه بعد از ۵ ماه بی‌خبری مطلق این زندانی با خانواده خویش تماس تلفنی گرفت و از نگهداری خویش در زندان زنجان خبر داد. سپس در ۲۸ شهریورماه این زندانی سیاسی از زندان مرکزی زنجان مجددا به زندان مرکزی ارومیه منتقل شد.
