زانیار مرادی و سعید شیرزاد دو زندانی سیاسی کُرد محبوس در زندان رجایی شهر کرج با انتشار نامه‌ایی در حمایت از محمد نظری، زندانی سیاسی که در نودمین روز اعتصاب غذایش قرار دارد، وضعیت سلامتی این زندانی سیاسی را “مرگ تدریجی” عنوان کرده‌اند و خواستار حمایت و پشتبانی فعالین سیاسی و مدنی کُرد از محمد نظری شده‌اند.
نسخه‌ایی از این نامه که در روز چهارشنبه سوم آبانماه نوشته شده است جهت انتشار در اختیار شبکه حقوق بشر کُردستان قرار گرفته است به شرح ذیل است:
امروز هشتاد و هشمین روز از اعتصاب غذای زندانی سیاسی محمد نظری میگذرد. او که بیش از ۲۴ سال را در زندانهای ارومیه، مهاباد و رجایی شهر سپری کرده است و در این سالها پدر، مادر و برادرش رهسپار گورستان بوکان گشته‌اند و هر روز تنها و بی کس‌تر شده است و در این سالها شاهد تنهایی و بی کسی‌اش بوده‌ایم که هیچ کس را صدای بی صدایی او نبوده است.
وی که ۲۴ سال از بهترین دوران زندگی‌اش را در اوج گمنانی پشت میله‌ها و دیوارهای بی عدالتی زندان سپری کرده است، در ۸ مرداد ۹۶ در اعتراض به عدم رسیدگی به پروند‌اش، گرسنگی را به اجبار به جان خریده است به گونه ای که تا به امروز ما همبندیهای وی شاهد مرگ تدریجی او در این ۸۸ روز بوده‌ایم و شاید از خود بپرسید که ۸۸ روز گرسنگی برای چه و به چه قیمتی و هضم هر پاسخی جز آزادی در پس ۲۴ سال زندان برایتان سخت باشد ولی خواسته او نه آزادی است نه مرخصی بلکه اعمال ماده ۱۰ قانون مجازات اسلامی مصوبه ۱۳۹۲ می‌باشد که این حق را به او میدهد تا پرونده‌اش را بار دیگر مورد بازبینی و محاکمه مجدد قرار گیرد ولی دستان نامريی قدرت و امنیت در اجرای ان جلوگیری میکند. همان قانونی که با احرای ان باید ۴ سال و نیم قبل آزاد میشد.
شما فعالین سیاسی و مدنی و اجتماعی کردستان که تاریختان تاریخیست پر از انسانیت و سرافرازی را چه شده است که اینگونه سکوت برلبانتان براختیار کرده‌اید آیا شما که در پی سکوتتان مقصر مرگ تدریجی او هستید و فردا روز میخواهید هم زبانیتان با او را به رخ دیگران بکشید وجدانتان رابا این سکوت در کجای تاریخ به قضاوت میسپارید که اینگونه خود را به خواب زده‌اید آیا فکر آن را نمی‌کنید که روزی از بی شرمی این سکوت وهن انگیز تاریخ ما را محاکمه کند و متاسفانه در خود می‌اندیشیم که تا به امروز چیزی جز این نبوده است.
زبان تندمان را از شما انتظار بخشایش نیست جز خواهشی از شما که صدای بی صدای ۲۴ سال اسارت محمد نظری باشید و صدای بی‌کسی و تنهایی و ۸۸ روز گرسنگی‌اش باشید و نگذارید از بی کسی و بی تفاوتی ما در کنار گود نشستگان رهسپار گورستان بوکان شود که مرگ یک انسان در پی سکوت مرگ انسانیت است
۹۶/۸/۳
زندان رجایی شهر
سعید شیرزاد، زانیار مرادی
