طی روزهای گذشته بشیر پیرماوانه از زندانیان سیاسی محبوس در زندان مرکزی ارومیه به دلیل رفت و آمد به بند زندانیان سیاسی از سوی دفتر ویژه اداره اطلاعات مستقر در زندان مرکزی ارومیه احضار و مورد بازجویی و تهدید قرار گرفته است.

به گزارش شبکه حقوق بشر کُردستان، روز شنبه ۲۱ مردادماه، بشیر پیرماوانه از زندانیان سیاسی محبوس در بند ۱۳، بند مشهور به بند جوانان، زندان مرکزی ارومیه از سوی دفتر ویژه اداره اطلاعات مستقر در این زندان احضار و از سوی مسئولین این نهاد امنیتی برای چندین ساعت مورد بازجویی و تهدید قرار گرفت.

مسئولین دفتر ویژه اطلاعات ضمن بازجویی، این زندانی سیاسی را مورد توهین و بی‌احترامی قرار داده و به او هشدار داده‌اند در صورت رفت و آمد به بند ۱۲، بند زندانیان سیاسی برای وی پرونده جدید تشکیل داده و در دادگاه مورد محاکمه قرار خواهند داد.

بشیر پیر ماوانه، اهل یکی از روستاهای تابعه ارومیه در روز ۱۴ اسفندماه سال گذشته توسط نیروهای اداره اطلاعات ارومیه بازداشت و به بازداشتگاه این نهاد امنیتی متتقل شد. او به مدت ۱۲ روز در خصوص همکاری با یکی از احزاب کُردی مورد بازجویی قرار گرفت و بعدا به زندان مرکزی ارومیه منتقل شد.

در روز ۲۰ فرودین ماه امسال جلسه دادگاهی این شهروند کُرد در شعبه دو دادگاه انقلاب ارومیه به ریاست «قاضی شیخلو» برگزار شد و روز دوشنبه ۲۸ فرودین ماه صدور حکم پنج سال حبس رسما به وی در زندان اعلام شده است.

تهدید و احضار این زندانی سیاسی در حالی صورت می‌گیرد که طی چند هفته گذشته ۶۳ زندانی سیاسی و مذهبی از بندهای مختلف این زندان به بند زندانیان سیاسی منتقل شده اند و همچنان تعدادی دیگری از زندانیان سیاسی در بندهای جرائم عادی نگهداری می‌شوند.

زندان مرکزی ارومیه یکی از چند زندان هائیست که اداره اطلاعات در آن دارای دفتر ویژه می‌باشد و به صورت مداوم زندانیان سیاسی را مورد کنترل قرار داده و به اتهام ارتباط با رسانه‌ها و نهادهای حقوق بشر برای آنها پرونده سازی میکنند.

مسئول این دفتر امنیتی از اعضای خانواده نادر قاضی‌زاده، نماینده فعلی ارومیه در مجلس است و در طول چند سال گذشته نقش برجسته‌ایی در تهدید، تبعید و حتی ضرب و شتم زندانیان سیاسی محبوس در زندان ارومیه داشته‌ است.

ادامه این فشارها در حالی صورت می‌گیرد که در آبان‌ماه سال ۹۳ جمعی از زندانیان سیاسی در اعتراض به فشارهای دفتر ویژه اداره اطلاعات بر زندانیان سیاسی و عدم اجرای اصل تفکیک جرایم ،اقدام به اعتصاب غذا کرده بودند و بعد از ۳۳ روز اعتصاب با شرط “همکاری و مساعدت مسئولین” زندانیان به اعتصاب خویش پایان داده بودند. بعد از این اعتصاب غذا در بهمن ماه همانسال دور جدیدی از فشارها بر زندانیان سیاسی شروع گردید و شش زندانی سیاسی محکوم به اعدام به زندانهای قزوین، تبریز و زنجان منتقل شدند و بعدا سه نفر از این زندانیان به نامهای سیروان نژاوی و علی و حبیب افشاری به صورت مخفیانه اعدام شدند.