در نهمین سالگرد دستگیری زینب جلالیان و هم زمان با روز جهانی زن، دو سازمان حقوق بشری آخرین گزارش از وضعیت زینب جلالیان را به کارگروه بازداشت‌های خودسرانه سازمان ملل ارائه دادند و از آنان خواستند یک بار دیگر، خواستار آزادی زینب جلالیان شوند. وی که نه سال پیش در چنین روزهایی بازداشت شد، تنها زندانی سیاسی زنی است که به حبس ابد محکوم شده است. عدالت برای ایران و سازمان جبران (REDRESS) همچنین در بیانیه‌ای مشترک از وضعیت سلامتی زینب جلالیان، فعال کرد که در حال حاضر مشغول گذراندن محکومیت خود در زندان خوی است، ابراز نگرانی کرده‌اند.
به گزارش شبکه حقوق بشر کُردستان و به نقل از عدالت برای ایران، این دو سازمان حقوق بشری در سال گذشته توانستند توجه کارگروه بازداشت‌های خودسرانه سازمان ملل را به وضعیت جلالیان جلب کنند. این کارگروه در فروردین ماه امسال رای نهایی خود را درباره این پرونده صادر کرد که به موجب آن حبس زینب جلالیان کاملاً غیرقانونی بوده است. براساس رای سازمان ملل، وی باید بلافاصله آزاد و خسارت‌های وارد‌آمده بر او جبران شود. همچنین کارگروه بازداشت‌های خودسرانه از “آسیب جبران‌ناپذیر” بر وضعیت جسمی و روانی زینب جلالیان ابراز “نگرانی عمیق” کرده است و از دولت ایران خواسته ” بدون تاخیر برای بهبود وضعیت زینب جلالیان اقدامات لازم را انجام دهد.”
با وجود این‌که ۱۱ماه از رأی کارگروه بازداشت‌های خودسرانه می‌گذرد، جمهوری اسلامی هیچ‌گونه پاسخی به این درخواست نداده است و همچنان وضعیت جسمی و روحی زینب جلالیان رو به وخامت است و به خصوص از عوارض ناشی از بیماری ناخنک چشم به شدت رنج می‌برد.
سازمان‌های عدالت برای ایران و جبران به کارگروه بازداشت‌های خودسرانه گفته‌اند که زینب جلالیان همچنان از حق دسترسی به درمان پزشکی محروم است و برای اعترافات تلویزیونی تحت فشار مضاعف قرار دارد.
شادی صدر، مدیر سازمان عدالت برای ایران گفته است: «جمهوری اسلامی ایران باید به نظر و رأی کارگروه سازمان ملل در باره پایان دادن به بازداشت خودسرانه و جبران حقوق ازدست‌رفته زینب جلالیان تن دهد و به رای کارشناسان بین‌المللی احترام بگذارد.»
کارلا فرستمن، مدیر سازمان جبران نیز گفته است: «گروه کاری بازداشت‌های خودسرانه، ادامه بازداشت زینب جلالیان را غیرقانونی و نقض حقوق اساسی او می‌داند. ما از جمهوری اسلامی می‌خواهیم امنیت، سلامت جسمی و روحی زینب جلالیان و رهایی وی از این بی‌عدالتی پایان‌ناپذیر را تضمین کند.»
