به گزارش شبکه حقوق بشر کُردستان و به نقل از عدالت برای ایران، مدیر سازمان بین المللی جبران با حضور در نشستی که به مناسب بیست وپنجمین سالگرد آغاز کارگروه بازداشتهای خودسرانه شورای حقوق بشر سازمان ملل، در ژنو برگزار شده بود، پرونده زینب جلالیان را بار دیگر مطرح کرد.
کلارا فرستمن با تاکید بر اینکه سازمان ملل، حکم به غیرقانونی بودن بازداشت زینب جلالیان و نازنین زاغری را که در ایران و اندی تسیگه، زندانی بریتانیایی را که در اتیوپی زندانی هستند داده است، خواستار گردن نهادن دولت های ایران و اتیوپی به این حکم شد.
در سال ۱۳۹۳، همزمان با روز جهانی زن و هفتمین سالگرد بازداشت زینب جلالیان، سازمان بینالمللی جبران (Redress)به همراه «عدالت برای ایران» با ثبت شکایتی در گروه کاری بازداشتهای خودسرانه سازمان ملل، خواهان صدور رای درباره بازداشت و حبس این فعال کرد شدند. این شکایتنامه حاوی مستندات، شواهد و مدارک انکارناپذیری است که نشان میدهد زینب جلالیان طی یک محاکمه غیرمنصفانه به حبس ابد محکوم شده و پس از بازداشت و در روند دادرسی بارها به شدت شکنجه شده است. کوبیدن سر به دیوار به نحوی که موجب شکستگی پیشانی و تورم چشمها شد، زدن کابل به کف پا، بازجویی با چشمبند و دستبند و پابند، در حالی که دستها و پاهای وی به هم زنجیر شده بود و تهدید به تجاوز بخشی از این شکنجهها است.
زینب جلالیان، فعال سیاسی کُرد، تنها زندانی سیاسی زن محکوم به حبس ابد است زینب جلالیان در ۹ سال گذشته بدون مرخصی در حبس بوده است. زینب جلالیان طی دوران حبس به بیماری ناخونک چشم مبتلا شده است اما مقامات حتی از دادن مرخصی درمانی به او خودداری می کنند.
تحقیقات «جبران» و «عدالت برای ایران» در باره پرونده زینب جلالیان حاکی از این است که در روند بازداشت، بازجویی، محاکمه و اجرای حکم این زندانی سیاسی علاوه بر نقض حقوق بشر و تعهدات بینالمللی ایران، قوانین داخلی ایران نیز به صراحت نادیده گرفته شدهاند. بازداشت خودسرانه و خشونتآمیز، اعمال شکنجه های مختلف از جمله شکنجه جنسی برای اعتراف تلویزیونی، نداشتن دسترسی لازم وکافی به وکیل و مشاور حقوقی، محاکمه نامنصفانه، ممانعت از تماس آزادانه با خانواده و عدم دسترسی به خدمات درمانی ضروری از جمله موارد نقض حقوق بشر در این پرونده است.
گروه کاری سازمان ملل در سال جاری، با صدور رایی مفصل و مستند، از جمهوری اسلامی ایران خواسته است زینب جلالیان را فورا آزاد کرده و تمامی اقدامات لازم برای جبران خسارات تحمیل شده بر او را بدون تاخیر و براساس ضوابط بینالمللی انجام دهد..که زینب جلالیان، فعال حقوق زنان و زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد در ایران را فورا آزاد کند و بدون تاخیر اقدامات موثری برای جبران خسارات واردآمده بر این فعال سیاسی انجام دهد. این زندانی سیاسی، اسفندماه سال ۱۳۸۶ به اتهام همکاری با حزب حیات آزاد کردستان(پژاک) دستگیر و پس از محکومیت به اعدام در دادگاه بدوی و تجدیدنظر حکم اعدام او با «عفو» به حبس ابد کاهش یافت.اما دولت ایران با وجود تعهداتش به میثاق بینالمللی حقوق مدنی-سیاسی٬ تا کنون پاسخی به این مکاتبه نداده است.
گروه کاری بازداشت خودسرانه زیرمجموعه شورای حقوق بشر سازمان ملل است و به شکایتهایی که با استاندارهای جهانی حقوقبشری مطابقت ندارند رسیدگی میکند. پنج کارشناس مستقل این نهاد پس از تحقیق درباره بازداشتهای خودسرانه، نظر خود را به دولتها اعلام میکنند و خواهان پاسخگویی آنها میشوند.