حمزه درویش، زندانی اهل سنت که از سال ۱۳۹۵ با حکم ١۵ سال حبس در زندان رجاییشهر کرج به سر می‌برد با انتشار نامهای سرگشاده، الله‌کرم عزیزی، سرپرست زندان رجاییشهر را مدیری ناکارآمد خوانده و نوشته است که در مدت شش ماهه مدیریت وی فشارهای جسمی و روانی بر زندانیان عقیدتی و سیاسی و خانواده‌های آنها تشدید شده است. وی در این نامه به بیان جزئیات “روش‌های سیستماتیک شکنجه زندانیان” در زندان‌های ایران و به‌ویژه زندان رجاییشهر پرداخته و از آن با نامهای”مرگ نرم” و “قتل خاموش” یاد کرده است.
متن کامل این نامه که جهت انتشار در اختیار شبکه حقوق بشر کردستان قرار رگفته است در ادامه می‌آید:
حدود پنج ماه است که از مدیریت ناکارامد سرپرست زندان رجایی شهر کرج، آقای الله کرم عزیزی می‌گذرد.
این شخص در بدو ورودش به زندان، با هماهنگی وزارت اطلاعات، زندانیان عقیدتی سیاسی اهل سنت سالن ۳۶ اندرزگاه ۱۰ را با بهانه‌های واهی و پوچ به شدت مورد ضرب و شتم و سرکوب قرار داده و تمام امکانات و وسایل رفاهی زندانیان که داشتن آن از حقوق اولیه هر زندانی می‌باشد را از آنها مصادره کرد.
آقای عزیزی تمام تلاش خود را بکار می‌برد تا با اعمال فشار و روش‌های گوناگون شکنجه و اذیت و آزار، زندانیان را در مضیقه و فشارهای روحی و روانی و بعضا جسمی قرار دهد که زندانیان به هیچ وجه احساس آرامش، راحتی و امنیت نداشته باشند.
از جمله مصادیق این آزار و اذیت‌ها:
– تفتیش نابهنجار خانواده زندانیان، مخصوصا خانم‌ها و برخورد زشت و خشن با خانواده زندانیان در هنگام ملاقات
– کم کردن تایم ملاقات از ۴۰ دقیقه به ۲۰ دقیقه
– پایین آوردن کیفیت غذای زندان و کم شدن جیره نان
– کاهش امکانات رفاهی، بهداشتی و درمانی
– افزایش اذیت‌های روحی و روانی و جسمی زندانیان در سلول‌های انفرادی زندان، نسبت به مدیریت قبل
– افزایش میزان درگیری و خشونت در بین زندانیان بر اثر سوء مدیریت
– تحقیر کردن زندانیان عقیدتی و سیاسی با تراشیدن ریش و مو به بهانه‌های مختلف
– کم‌کاری فروشگاه زندان جهت تهیه اقلام اولیه زندانیان با دستور مستقیم ایشان
– افزایش عمدی ضرب و شتم زندانیان توسط پاسدار بندها و رؤسای اندرزگاه‌ها
– و از همه مهمتر افزایش چشم‌گیر انواع مواد مخدر بعد از به ریاست رسیدن وی که به هیچ شیوه ای قابل کنترل نیست
– لازم به ذکر است که بعد از روی کار آمدن آقای عزیزی، قیمت انواع مواد مخدر و بقیه اقلام ممنوعه کاهش یافته که این امر باعث افزایش هر چه بیشتر ورود مواد مخدر و اقلام ممنوعه به داخل زندان شده است.
اما جدای از همه این موارد، اذیت‌های روز افزون روحی، روانی و جسمی زندانیان، موضوع اصلی بنده می‌باشد که می‌خواهم به بیان آن بپردازم.
حدود چهار ماه پیش آقای عزیزی در زندان رجاییشهر کرج دستگاه پارازیت انداز (جمر، مسدود کننده آنتن تلفن همراه) نصب کرده که طبق تحقیقات بنده و آنچه که مشاهده کرده‌ام عوارضی به سبب نصب این دستگاه در بین زندانیان دیده شده است. سردرد شدید، سرگیجه شدید، پرخاشگری، حالت تهوع، شکم درد، ریزش آب چشم و دماغ، افسردگی، قرمز شدن سفیدی چشم، پیدا شدن تیک عصبی در چشم‌ها، زیاد و کم شدن اشتهاء در خوردن غذا، اختلال در دستگاه گوارشی، ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن از عوارض دستگاه جمر (مسدود کننده تلفن همراه) در طول این چهار ماه بوده است.
اما نکته مهم و حائز اهمیت این است که از لحاظ علمی و عملی (تجربی) به اثبات رسیده است که استفاده بیش از حد از دستگاه جمر (مسدود کننده آنتن تلفن همراه) در مدت زمان طولانی تبعاتی چون: سرطان، ضعف نخاعی، کم‌سویی چشم، اختلال حواس، روانپریشی، عقیم شدن مردان و حتی تولد نوزادان ناقص‌الخلقه دارد که از عوارض جبران ناپذیر این دستگاه می باشد.
بدین منظور اخیرا در ایران وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی طی بخشنامه خواهان جلوگیری از استفاده از دستگاه جمر (خط شکن) شده‌اند.
اخیرا مدیر کل نظارت بر سرویس‌های رادیویی ایران عنوان کرده که هر گونه استفاده از دستگاه جمر (مسدود کننده تلفن همراه) ممنوع بوده و در صورت مشاهده توقیف می‌شود و هیچ استثنایی برای استفاده از این دستگاه وجود ندارد.
وخیم بودن مضرات این دستگاه به حدی است که استفاده از این دستگاه در مکان‌های نظامی و نیمه نظامی و مکان‌های عمومی و خیلی از مکان‌های دیگر کاملا ممنوع می‌باشد که این اقدام آقای الله‌کرم عزیزی غیر قانونی، غیر شرعی و ماورای همه اینها، اقدامی کاملا غیر انسانی، غیر اخلاقی و مصداق بارز نقض حقوق بشر می‌باشد که بنده بارها از طریق تماس تلفنی و ارسال شکایات به مسئولین ذی‌ربط قوه قضائیه و سازمان زندان‌ها خواستار جلوگیری از مرگ خاموش زندانیان زندان رجایی شهر شده‌ام که متاسفانه هیچ پاسخی تاکنون دریافت نکرده‌ام وکمترین اعتنایی به این اعتراضات نکرده‌اند.
اینجانب حمزه درویش زندانی عقیدتی سیاسی اهل سنت زندان رجاییشهر کرج به نهادها، فعالین حقوق بشر، رئیس کمیساریای عالی حقوق بشر خانم میشل باشله، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل آقای جاوید رحمان و جامعه جهانی عنوان می‌کنم که در زندان‌های جمهوری اسلامی روش‌های سیستماتیک گوناگونی جهت شکنجه روحی، روانی و مرگ نرم و تدریجی زندانیان سیاسی و غیر سیاسی وجود دارد و این جای تعجب نیست که این بار از طریق دیگری چون: استفاده از دستگاه جمر( مسدود کننده آنتن تلفن همراه) جهت شکنجه روحی، روانی و قتل خاموش زندانیان سیاسی استفاده شود. بدین منظور درخواست بنده از نهادها، فعالین حقوق بشر ،جامعه جهانی ودر رأس آنها خانم میشل باشه و آقای جاوید رحمان این است که از مجرای قوانین بین المللی مربوط به نقض حقوق بشر ورود کرده و از وقوع این فاجعه بزرگ و جبران‌ناپذیر در زندان رجایی شهر کرج ممانعت به عمل آورند.
حمزه درویش
آذرماه ۱۳۹۸؛ زندان رجاییشهر کرج
